Bizitzaren medikalizazioa

Ivan Illichek dioenez, mediku industria konplejuak jendearen osasuna expropiatzen du “bizitzaren medikalizazioaren” bidez, hau da, arazo pertsonal eta sozialak ( ekonomikoak, kulturalak eta politikoak) langile onak controla ditzakeen arazo kliniko edo mediku bihurtzen. Bizitzaren ia aspektu ta etapa guztiak medikalizatzen dira: kontzepzioa eta antikontzepzioa, haurdunaldia, jaiotza, hazkuntza, nerabezaroa, sexualitatea, arazo pertsonalak, prebentzioa, osaketa, menopausia, zahartzaroa eta heriotza.

“Sistema mediku-teknologikoak osasunaren arreta monopolizatzen du eta horrekin batera kanalizatzeko gai ez den erantzunkizun demasarekin kargatzen da. Muga kritiko batzuk gainditzean sistema sozial madikalizatu batek baldintza ingurugirokoak eta sozial txarrak, gaixotasunaren iturri nagusiadirenak, ezkutatzera saiatzen da”. Alfonso Sanz Sanjuanek (“Ivan Illichekin krisia pentsatuz”. El ecologista aldizkaria, 2013ko irailean).

Baita kondukta batzuk patologizatzen dira eta enpresa mediku ta farmazeutiken interesak elikatzeko esistitzen ez diren gaixotasunak asmatzen dira. Gizarte bat gero eta teknokratikogoak, profesionalek menperatuak autonomia emon beharrean, produktu, trenza ta zerbitzuen menpe uzten gaita. Eta berdin da ofizialak edo “alternatiboak” diren , aktitude paternalista eta sasibeharizanak kontsumismora ta dependentziara bultzatzen baikaituzte.

Ideia antzekoak: Biopoderea, patologizazioa, gaixotasunen trafikoa, gaindiagnostikoa.
Idazleak: Michel Foucault, Ivan Illich, P. Skrabaneck, Ray Moynihan, Jörg Blech, Juan Gérvas.

Medikuntza ebidentzian oinarritua ( edo froga edo ekintzetan oinarritua)

Gaur egun komunitate medikuak gai zientifiko moduan ikasteko ta aurreratzeko medikuntza froga edo ekintzetan oinarritzen da. Metodo zientifikoan enfasi handia jartzen da, modak edo sinismen pertsonalak ez segitzeko. Bezeroen arreta partikularretan erabakiak hartzeko erabilera konsziente, explizitu ta egokia da. Hau da, tradizioaz ez genuke fidatu beharko ( betidanik horrela egin delako), ezta jakitunen iritzia ere, oso subjetiboa delako. Opzio mediku bat ona izateko prozesu zientifiku batean oinarritua izan beharko luke, prebentzioa, diagnostikoa edo rtratamendua ikertuz. Frogetan oinarritutako ikerketarik onenak metanalisiak dira ( ikasketen ikasketak), errebisio sistematikoak eta saio kontrolatu aleatorioak.

“Ebidentzian oinarritutako medikuntza”terminoa gaztelaniaz modan dago, baina ingelesez evidence hitzak “konprobazioa” esan nahi du, frogak behar dituena; gaztelaniaz ebidentzia argi dagoena da eta ez du demostraziorik behar.

Idazleak: Archibald Cochrane (aintzindaria), David Sackett eta Gordon Guyatt ( aurrenetakoak).